| LIS LEEFT PERSOONLIJK 7 | De juiste beslissing

En toen was het duimen en wachten op goedkeuring. Toch altijd wel spannend, ook al word er gezegd dat je een geschikte kandidaat bent, dat dit traject zeker wat kan opleveren voor mijn situatie, voel je de spanning en onzekerheid voor de goedkeuring toch echt nog wel.

Gek eigenlijk, je weet wat je mankeert, je weet wat je nodig hebt, maar toch bij nieuwe instanties aanvragen doen brengt wat onzekerheid met zich mee. Weer het gevoel van de verantwoording en je hele dossier wat weer opgestuurd word, het gevoel van anders zijn dan anderen en opnieuw de bevestiging dat je dingen nodig hebt die andere ( vooral op mijn leeftijd ) zeker niet nodig hebben of überhaupt bij nadenken dat het bestaat, wat heel logisch is. Maar het verlossende woord was daar, de aanvraag was goedgekeurd en ik kon in het nieuwe jaar beginnen aan het traject Hersenz! Opgelucht, blij en toch een beetje vreemd voelde ik mij op dit moment. Ook omdat ik nu weet dat ik naar iets nieuws moet toe werken, gelukkig had ik nog een paar weken om mij voor te bereiden. 

  Ik voel me kwetsbaar 
Ik kan zeker niet tegen onverwachte dingen, moet goed weten waar ik aan toe ben. 
Maar nieuwe dingen vind ik net zo erg. Mijn gewoontes veranderen of nieuwe plekken en mensen leren kennen vind ik ónwijs lastig. Ik voel me onveilig, niet "gewoon" en heb het gevoel dat nu ik mijn letsel en beperkingen heb ik mij telkens bij nieuwe mensen moet verantwoorden. Moet uitleggen wat ik kan, en zeker allemaal niet kan. Wat ik vervelend vind en hoe ik soms kan reageren. Kwetsbaar, ongelofelijk kwetsbaar voel ik me op deze momenten. Maar ik wist waar ik het voor deed. Ik begon al wat eerder met mijn groepje als kennismakingsweken, het is bij hersenz zo dat je cognitieve (praten over je letsel) en fysieke (beweging) doet. Als kennismaking begonnen wij alvast een paar weken met het fysieke gedeelte en begonnen we samen te sporten, elkaar te leren kennen en ons plekje te creëren in de groep. 

  De Jongste deelnemer
Ik wist waar ik me op voor kon bereiden, er werd duidelijk aan mij verteld dat ik de jongste was van alle hersenz groepen, dat er veel ouderen waren en ik dus geen leeftijdgenoten zal tegenkomen. Maakt mij niks uit, ik kan het makkelijk vinden met iedereen, praat makkelijk en weet waar ik het voor doe; Ik zit er voor mezelf, om aan mezelf te werken. En voor lotgenoten kwam ik niet zo zeer, ik heb een paar mede-leeftijdgenoten met NAH die ondertussen mijn vriendinnen zijn geworden. Hierdoor ben ik dus niet meer opzoek naar leeftijds-nah-lotgenoten, want voor die ervaringsverhalen ga ik al naar hun.

  Wat is Hersenz nou eigenlijk?

Hersenz is met de enz van enzovoort, want Hersenz is er voor iedereen 
die verder wil met zijn leven na hersenletsel. 

Waarom Hersenz?

Mensen die een beroerte of ongeval hebben gehad komen vaak in het ziekenhuis of in het revalidatiecentrum terecht. Als ze daar klaar zijn, gaan ze naar huis en daar begint het pas. Ze lopen vast op hun werk of in hun relatie, kunnen minder met hun lichaam of hun hoofd, zijn sneller vermoeid, overprikkeld, ontremd, vergeten veel of raken de weg kwijt. Hersenz leert mensen met hersenletsel om te gaan met alle veranderingen. Want mensen die zoiets ingrijpend is overkomen, verdienen de beste zorg.

Wat is Hersenz?

Hersenz is er voor mensen die in hun dagelijks leven problemen ondervinden door hun hersenletsel en die willen leren omgaan met de gevolgen van hun letsel. De behandelingen van Hersenz worden geboden door ervaren specialisten. 
Onze fysieke behandelaren, (neuro)psychologen, cognitieve behandelaren en afasie-behandelaren zijn allemaal gespecialiseerd in niet-aangeboren hersenletsel. Elk team heeft een hoofbehandelaar, dat is altijd een GZ- of neuropsycholoog.

Hoe is Hersenz ontstaan?

Hersenz is ontstaan omdat teveel mensen met niet-aangeboren hersenletsel nog steeds niet de juiste hulp krijgen in Nederland.  Marianne van den Harten, voorzitter van de Raad van Bestuur van zorgorganisatie De Noorderbrug: 
''Steeds weer hoorde ik over de zoektocht die mensen hebben moeten doormaken. En dat je hersenletsel nooit alleen krijgt, want je hebt familie, vrienden, een sportclub, je werk. Schrijnend zijn de verhalen over het kleiner worden van die wereld. Hoe ingewikkeld het is om te gaan met iemand die zichzelf en zijn oude ik niet meer is. De eenzaamheid van de directe familie is soms hartverscheurend.”  Voor haar één van de redenen om met andere zorgorganisaties te werken aan een betere behandeling. ''Samen weet je meer dan alleen.''

Hoe is Hersenz georganiseerd?

Hersenz wordt gegeven door twaalf zorgorganisaties in Nederland. 
Alle zorgorganisaties zijn gespecialiseerd in het begeleiden en behandelen van mensen met hersenletsel. De opzet van de behandeling is overal in Nederland hetzelfde. Om de kwaliteit te bewaken zijn er regelmatig landelijke scholingsdagen en werkt Hersenz met eigen protocollen en kwaliteitseisen, vastgelegd in een handboek. De twaalf zorgorganisaties betalen jaarlijks een contributie waarvan onder andere de programmamanager, een coördinator en de marketing-communicatie wordt gefinancierd.

Hoe word Hersenz vergoed?
De vergoeding van de behandeling van Hersenz valt nu nog onder een tijdelijke subsidieregeling. 
Met een indicatie van het CIZ wordt Hersenz vergoed. 
De Hersenzorganisaties kunnen helpen met het aanvragen van een indicatie.

Bron: Hersenz.nl

: Ik ben nu ondertussen al een half jaar bezig met Hersenz, benieuwd naar hoe ik deze start ervaren heb? Hoe ik het vind en wat het mij tot nu toe heeft opgeleverd? In de volgende post leg ik je alles uit!

deel 1 - De dag waarop alles anders werd

deel 2 - Er klopte iets niet

deel 3 - Het besef

deel 4 - Dit kan zo niet verder
deel 5 - De bevestiging

deel 6 - Ode aan het internet