| OUDERSCHAP&NAH | Kermis in mijn hoofd

Geschreven door: Ineke Lekx

Gesprekken gehad over de WIA, de uitkering die je na 2 jr-3 mnd moet aanvragen als je nog steeds "ziek" bent. "Ziek" zet ik meestal tussen aanhalingstekens. Want echt ziek (spugen, kotsen, naar het ziekenhuis) voel ik me niet. Maar het lukt me ook niet om normaal aan het werk te gaan. En dan ga ik enorm aan mezelf twijfelen. 

Stel ik me niet gewoon aan? 
Weet ik nog wel hoe "normaal zijn" voelt?

En dan komt dochterlief thuis uit school. Toen kreeg ik het briljante idee om naar de kermist te gaan.
De kermis begon net die middag, Leuk! "Nou het gaat nog best goed" .. Dacht ik het eerste kwartier. 
Na dit kwartier werd het steeds minder. Geluid, lichtjes, drukte, en nog eens op mijn meisje letten. 
O leuk! Je vriendinnetjes zijn er ook. Ja joh ga gezellig samen in de zweefmolen! Drie keer.

Lieve Amber.. Nog een suikerspin en dan... Gillend naar huis!!!
Nee, dat zeg je niet he? Want Ambers oogjes stopten niet meer met glunderen. 
Zo leuk, en ontzettend spannend is de kermis..

Deze mama lag na thuiskomst totaal overprikkeld boven op bed in de stilte. 
Heb er het hele weekend last van gehad..

"oh ja.. Zo voelde dat ook alweer" Die WIA aanvraag lijkt toch zo gek niet meer...