| LOTGENOTEN | Simone: Mijn hele leven is door het hersenletsel veranderd.

Simone is 28 jaar en een onwijs trotse moeder van een prachtig meisje.
2 jaar geleden kreeg ze plotseling een herseninfarct.

  Ik ben samenwonend en heb een dochter van 5 (bijna 6).

Toen ik 26 was kreeg ik een herseninfarct 

en dat zette mijn leven onwijs op zijn kop. 

Ik hou onwijs van honden, paarden en actieve sporten.

Mijn hele leven is door het hersenletsel veranderd 

Ik kan geen actieve sporten meer doen zoals paardrijden. Sporten gaat wel, maar het gaat niet zoals ik eerst paard reed. 

Al heb ik in het eerste jaar wel weer paardgereden, natuurlijk niet zoals het vroeger was maar ik zat tenminste in het zadel!

Oude werk 

Ik was dagelijks aan het werk, ik runde het huishouden en zorgde voor mijn dochter. Nu doe ik niets van dat alles.Na mijn eerste jaars keuring bij het uwv heb ik een terugval gehad. Ik moest weer aan het werk, kon daardoor niet meer mijn hobby uitoefenen en het huishouden werd mij ook te veel. Op dit moment ben ik weer bezig met mijn therapeut om mijn leven weer zo goed mogelijk op te pakken.

De gevolgen van het herseninfarct zijn erg groot.

Ook al zie je niks aan mij, ik ben altijd moe, moet alles van te voren inplannen en moet veel dingen bekijken en laten als ik iets leuks wil doen met mijn dochten/gezin. De vele hoofdpijnen en duizelingen zijn ook een groot gevolg. Ook lijkt het alsof ik een dikke watten bende in mijn hoofd heb. Ik vergeet onwijs veel.

| Iets positiefs bedenken aan wat mij overkomen is, is heel lastig.

 Ik heb er alleen maar ellende aan overgehouden en angst.

Alhoewel het positieve wel is dat ik mijn dochter dagelijks naar school kan brengen en ophalen. Haar dans lesjes en zwemlessen bij kan wonen, want als werkende ouder kan dat natuurlijk niet. Ik wil nu zoveel mogelijk tijd voor en met haar doorbrengen. Ik help waar nodig is, bijvoorbeeld op school. Omdat ik niet werk natuurlijk veel makkelijker kan komen!

Tot nu toe is het dagelijkse leven pittig.

Vooral nadat ik volledig goedgekeurd werd door uwv. Daardoor heb ik een terugval gehad en weer helemaal overnieuw kon beginnen met opbouwen van wat ik na mijn eerste jaar revalidatie had opgebouwd. Ik had een toen redelijk goede balans met mijn huishouden, dochter/gezin en het paardrijden. Het was natuurlijk niet zoals vroeger, maar ik was toch tevreden met hoe ik het op dat moment allemaal aan kon.

| Nu ben ik na bijna 2 jaar verder, en nog niet op de helft van waar ik het eerste jaar van de revalidatie stond. Ik ben nog lang niet tevreden, maar ben hard aan het werk om alles weer in balans te krijgen zoals ik dat voor mijn terugval had.

Het heeft tijd nodig, maar het gaat me lukken!

“Doe vooral waar je van houd en blij van word!”