© Lis leeft |
Omarm je nieuwe ik
Ongevraagd word je met je neus op de feiten gedrukt. Het besef dat je niet meer bent zoals voor dat je je hersenletsel kreeg is een pijnlijk proces. Maar wat nou als je dat pijnlijke proces omzet in een proces waarbij je je nieuwe ik ziet als een nieuwe vriend die je moet leren kennen? Iedereen heeft zijn gebreken, met óf zonder hersenletsel. Uiteraard is het zo dat wij met onze restverschijnselen even harder moeten werken dan normaal, maar een fijn leven leiden mét restverschijnselen is ook mogelijk. Zie het als een nieuwe vriend die je opnieuw moet leren kennen, tast je nieuwe ik af. Bekijk wat er veranderd is, wat vraagt mijn lichaam nu van mij? En hoe kan ik hier het best naar luisteren?
Blijven denken in het verleden is het vergooien van je tijd en geluk van nu. De breuk in je levenslijn door het hersenletsel kun je vanuit twee kanten bekijken. De levenslijn zal nooit meer zijn zoals hij was, en zal je daardoor steeds in het verleden blijven kijken naar hoe het vroeger was.. Of bekijk je de levenslijn als een nieuwe start, een nieuw doel en een nieuw inzicht in wat het leven eigenlijk allemaal waard is en wat het leven je nog meer te bieden heeft, buiten het letsel om?
Er komt een moment dat je op het punt staat om je nieuw ik te omarmen, jezelf te laten zijn wie je bent, en je nieuwe ik verwelkomt en insluit in je hart. Je moet het toch echt nog de rest van je leven met je nieuwe ik doen, word vriendjes, geef je lichaam alle liefde en kleine beetjes extra hulp dat hij nodig heeft.
Je hersenletsel is een deel van je leven, maar jij bent niét je hersenletsel. Er is nog zoveel moois, zoveel wat je lichaam en hoofd wél kunnen. Wees dankbaar voor alles wat je nog wél hebt, en sta elk dag even stil bij wat voor stappen je al hebt maakt. Kleine stappen tellen óók, want elke stap is er één, hoe groot of klein ze ook zijn. Het mooiste wat je kunt worden is jezelf, en daar hoort je nieuwe ik bij.
→ Gedicht: Mijn nieuwe Ik
Er komt een moment dat je op het punt staat om je nieuw ik te omarmen, jezelf te laten zijn wie je bent, en je nieuwe ik verwelkomt en insluit in je hart. Je moet het toch echt nog de rest van je leven met je nieuwe ik doen, word vriendjes, geef je lichaam alle liefde en kleine beetjes extra hulp dat hij nodig heeft.
Je hersenletsel is een deel van je leven, maar jij bent niét je hersenletsel. Er is nog zoveel moois, zoveel wat je lichaam en hoofd wél kunnen. Wees dankbaar voor alles wat je nog wél hebt, en sta elk dag even stil bij wat voor stappen je al hebt maakt. Kleine stappen tellen óók, want elke stap is er één, hoe groot of klein ze ook zijn. Het mooiste wat je kunt worden is jezelf, en daar hoort je nieuwe ik bij.
→ Gedicht: Mijn nieuwe Ik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten